You are my today and all of my tomorrows
- Leo Christopher
Stemtovenaar, ceremoniespreker, presentator...
Op zich maakt het mij niet uit welke naam je mij geeft.
Zolang ik jouw verhaal maar mag vertellen.
En dat ik verhalen wil vertellen, dat weet ik dankzij mijn eerste boekbespreking. Goed voorbereid, maar daarom niet met minder klamme handjes zat ik te prullen aan mijn spiekbriefje. 'Zolang ik daaraan kan vasthouden, komt alles goed', dacht ik. Maar wanneer meester Guy mijn naam afriep en ik naar voor wandelde, vergat ik in alle drukte van het moment mijn briefje.
Daar stond ik dan. Vooraan in de klas.
Met klamme handen, zonder spiekbrief en de zenuwen gierden door mijn kleine lijfje.
Was het hoofdpersonage nu een man zonder angst of een kat met grootheidswaan? Hoe liep dat nu weer af met die angstige kat en die waanzinnige man en had ik dat boek überhaupt wel gelezen? De gedachten flitsten door mijn hoofd terwijl ik de klas aanstaarde op zoek naar iemand die mij kon helpen.
Op dat moment kende ik de Stemtovenaar nog niet, maar gelukkig koos hij, net zoals elke tovenaar die ertoe doet, precies dat moment uit om te verschijnen. Want toen ik begon te vertellen, gebeurde er iets magisch. Iedereen luisterde naar het verhaal dat ik daar en op dat moment schreef enkel en alleen voor hen.
Of er nu effectief een man en/of kat aan te pas kwam, dat kan ik je niet meer vertellen.
Maar wat ik wel weet, is dat daar mijn passie voor verhalen is ontstaan. En dat was de rest van de klas niet ontgaan, want een half jaar later waren alle exemplaren van het boek nog steeds uitgeleend in de bibliotheken in de buurt. Steeds teleurgesteld door het verhaal uit het boek en vol verwachtingen naar het mijne, kwamen ze het vervolg graag bij mij zoeken. Wat ik maar wat graag daar en dan verzon.
Vele boekbesprekingen, spreekbeurten, presentaties en voorstellingen later mocht ik 5 jaar lang verhalen vertellen aan iedereen die ’s namiddags naar de radio luisterde. Of toch degene die MNM opzette.
En toen vroeg een bevriend koppel of ik hun verhaal wilde vertellen. Op hun ceremonie als ceremoniespreker. Want op de mooiste dag die ze al een jaar aan het voorbereiden waren, wilden ze iets persoonlijks vertellen.
Mijn verfrommeld spiekbriefje werd ingeruild voor een kreukvrije tablet en mijn klamme handen waren droog genoeg om hen de ringen te overhandigen waarmee ik hen als partners voor het leven mocht uitroepen. Terwijl de personen die zij op hun feest van de liefde hadden uitgenodigd applaudisseerden, zag ik hen glimlachen. Ze keken elkaar aan met de meest liefdevolle blik die ik ooit tussen twee mensen had gezien en het was pas later dat ik besefte dat ze toen, dat precieze moment aan het opslaan waren zodat ze het nooit zouden kunnen vergeten.
Twee jaar later vertelden ze mij dat ze dat moment nog steeds bewaren op een plekje waar alleen de mooiste herinneringen thuishoren. Herinneringen die voortkomen uit persoonlijke verhalen, zo warm dat je er alle winters voor de rest van je leven mee kan verwarmen. En het is in die verhalen, op die momenten dat de Stemtovenaar graag zijn magie deelt.
Want magie is een beetje zoals geluk: niet altijd even gemakkelijk te vinden, maar eens je het te pakken hebt, wordt het alleen maar beter als je het kan delen. Wie weet delen jullie binnenkort jullie verhaal ook wel met mij? En delen we het samen met alle gasten op jullie magische en persoonlijke ceremonie.
Ik kijk nu alvast uit naar de glimlach en de blik die jullie aan elkaar willen schenken wanneer jullie overtuigd JA zeggen tegen elkaar op jullie trouw tijdens jullie persoonlijke ceremonie.
Stem • to • ve • naar (de; m; meervoud: ~)
1 iemand die kan toveren met woord en stem en zijn magische krachten gebruikt om verhalen vol liefde te vertellen waar dat nodig is (nvdr. komt het meeste voor tijdens persoonlijke ceremonies, op trouw-, bruiloft- en andere fijne aangelegenheden)
Er hangt magie in de lucht
Bescheiden en gezellig of groots en spectaculair, buiten in het binnenland of binnen in het buitenland: als Stemtovenaar zorg ik voor de juiste sfeer.
